الوعده وفا

همونطور که وعده داده بودم با بخش جدید معرفی و دارودرمانی بیماری های رایج در خدمت عزیزان هستم. در این قسمت سعی خواهم کرد با همکاری تمامی همکاران عزیز و استفاده از منابع متنوع بیماری های شایع همراه با داروهای مربوط به اون بیماری رو (با تمام احتیاط ها و مشاوره های لازم و اسامی تجاری) معرفی کنم. قطعاً بخاطر ضعف معلوماتی بنده، وجود هر گونه نقص و اشتباه اجتناب ناپذیر می باشد که امید است تمامی همکاران پزشک، داروساز و بیماران عزیز با نظرات خود مارو در رفع این نقایص یاری کنند.

برای شروع هم بخاطر قولی که به یکی از دوستان داده بودم ترک سیگار رو انتخاب کردم. معضلی که گریبان گیر تمامی اقشار جامعه با هر طبقه اجتماعی، فرهنگی و علمی می باشد. سيگارکشيدن، نيکوتين را که يک داروي اعتيادآور قوي است به سرعت و به ميزان زياد به طور مستقيم به مغز مي‌رساند. اعتياد به نيکوتين معمولا با تجربه‌کردن تفنني سيگار طي نوجواني آغاز و اغلب منجر به کشيدن سيگار به طور دائمي و در کل زندگي مي‌شود. البته، اين خود نيکوتين نيست که مشکل اصلي را براي سلامت ايجاد مي‌کند، بلکه «تار» همراه آن است که باعث مضرات ناشي از سيگار مي‌شود. کشيدن سيگار منجر به طيف وسيعي از بيماري‌هاي مزمن و انواع سرطان در تقريبا تمام دستگاه‌هاي بدن مي‌شود. مصرف سيگار موجب بيش از 100,000 مرگ در سال‌ در انگلستان و ۴۴0,۰۰0 مرگ در سال در ایالت متحده مي‌گردد. بنابراین همه کارکنان بخش سلامت بايد ترک سيگار را در هر فرصت ممکن تشويق کنند و هميشه توصيه‌هايي را به روشي به دور از قضاوت و همراه با حس همدلي ارايه نمايند.

بیش از 75 درصد افراد سیگاری اقدام به ترک سیگار می کنند و در هر بار اقدام به ترک، فقط 30 درصد افراد برای 2 روز در حالت پرهیز باقی می مانند و فقط 5 تا 10 درصد به طور دائمی مصرف سیگار را کنار میگذارند بنابراین پزشکان عزیز توجه داشته باشند که بايد به بيماران توضيح دهند که ترک سيگار آسان نيست و ممکن است تلاش‌هاي متعددي براي دستيابي به موفقيت دراز مدت لازم باشد. پزشکان بايد افرادي را که براي ترک سيگار انگيزه دارند شناسايي کرده، در اولين فرصت ممکن از آنها براي يک اقدام جدي حمايت نمايند.

در صورتي که افراد انگيزه لازم را نداشته باشند، بايد به دنبال علت آن گشت و آنها را تشويق کرد که در آينده نسبت به ترک سيگار اقدام نمايند. پزشکان بايد اين عقيده را که سيگار يک قاتل است منتقل کنند تا افراد مصرف‌کننده، سيگار را در هنگام اضطراب و تنش به چشم «دوست آرامش‌بخش» نگاه نکنند.

بنظر من برای ترک سیگار باید یک عزم عمومی در جامعه حکم فرما باشد که خوشبختانه یک مدتی فعالیت هایی در این زمینه انجام شده: ممنوعیت استعمال دخانیات در مراکز عمومی، ممنوعیت تبلیغات، یه مدتی هم من روی شیشه بعضی از سوپرمارکت ها بر چسب ممنوعیت فروش برای افراد زیر 18 سال رو می بینم که چه بهتر میشد ممنوعیت برای همه میشد تا اینقدر دسترسی به سیگار راحت نمی شد، عکس های روی جعبه سیگار هم تا حدودی کمک کننده است.

درمان ترک سیگار

رفتار درمانی 

باید به این نکته توجه داشت که مهمترین عامل در موفقیت ترک سیگار خواستن هست یعنی باید یک انگیزه قوی در فرد برای ترک سیگار وجود داشته باشه تا بتونه سیگار رو ترک کنه و اینجاست که نقش بارز همکاران پزشک، داروساز و حتی رسانه ها برای دادن این انگیزه به فرد سیگاری خودشو نشون میده. ترک سیگار می تونه ناگهانی یا به صورت تدریجی باشه و رفتار درمانی مقبول ترین درمان روان شناختی مصرف سیگار است. فرد سیگاری باید بطور کامل با مضرات و مواد سمی داخل سیگار (ارسنیک، بنزن،...) آشنا بشه و همواره باید فواید ترک سیگارو به فرد سیگاری گوشزد کنیم.

درمان های جایگزین با نیکوتین

تمامی درمانهای جایگزینی نیکوتینی، میزان ترک را 7/1 تا 2 برابر می کنند که علت آن کاهش علائم جسمی ترک نیکوتینی است و به مدت 6 تا 12 هفته از نیکوتین جایگزین استفاده میشود و پس از آن به مدت 6 تا 12 هفته مقدار آن را کم می کنند تا قطع شود. بسياري از سيگاري‌ها عقيده دارند که نيکوتين سمي است بنابراين تاکيد کنيد که نيکوتين ايمن است و اين تار است که کشنده است.

درمان جايگزيني با نيکوتين به اشکال بسيار متفاوتي در دسترس است. اگرچه برخي اشکال (مانند آدامس، فرم استنشاقی، اسپري بيني و قرص‌هاي مکيدني) نيکوتين را بسيار سريع‌تر از برخي روش‌هاي ديگر (مانند چسب پوستي) به بدن مي‌رسانند، همگي اين روش‌ها دوز کلي کمتري را با سرعت آهسته‌تري نسبت به سيگار به مغز مي‌رسانند. از آنجا که شواهد روشني وجود ندارد که هيچ‌ يک از روش‌هاي تجويز موثرتر از بقيه باشند، بهترين رويکرد پيروي ‌کردن از انتخاب بيمار نسبت به فرآورده‌هاي مورد نظر است.

Gum (Nicorette® , Thrive®): 2 and 4 mg

آدامس نیکوتین

فرآورده بدون نسخه است که از طریق جویدن نیکوتین آزاد می کند و نیکوتین حاصله از راه مخاط دهان جذب می شود و انواع 2 و 4 میلی گرمی دارد. نوع 4 میلی گرمی برای افرادی است که بیشتر از 25 نخ سیگار در روز میکشند و نوع 2 میلی گرمی برای افرادی است که کمتر از 25 نخ سیگار در روز میکشند. 

دستور مصرف:

Chew 1 piece q1–2h × 6 weeks, then 1 q2–4h × 3 weeks, then 1 q4–8h × 3 weeks 

جویدن یک آدامس هر 1 تا 2 ساعت بمدت 6 هفته سپس یک آدامس هر 2 تا 4 ساعت بمدت 3 هفته سپس یک آدامس هر 4 تا 8 ساعت بمدت 3 هفته

توصیه های داروساز:

  • مصرف آدامس اثرات زیانباری ندارد
  • به مریض توصیه کنید زمان احساس نیاز به سیگار 1 آدامس استفاده کند
  • به مریض بگید آدامس را به آرامی بجود تا مزه نعنا یا فلفل ایجاد بشه، سپس آدامس را بین لثه و لپ قرار بده تا از طریق مخاط دهان جذب بشه
  • در طی 15 دقیقه قبل و حین جویدن آدامس از خوردن غذا پرهیز کنه
  • همراه با این آدامسها نباید نوشیدنی های اسیدی (قهوه، چای و آب میوه) مصرف شود چون جذب نیکوتین کاهش پیدا میکنه
  • به مریض بگید که چن روزی طول می کشه تا به مزه آدامس عادت کنه
  • به مریض بگید در طول زمان استفاده از آدامس روزانه دهان رو از نظر وجود زخم های احتمالی بررسی کنه

Lozenges (Nicorette®, Commit®): 2 and 4 mg

قرص های مکیدنی نیکوتین

قرص های مکیدنی هم فرآورده بدون نسخه هستند و انواع 2 و 4 میلی گرمی دارند که به صورت اورجینال یا طعم دار (نعنا، توت فرنگی، کاپوچینو،...) موجود می باشند. این قرص ها در کسانی مفید است که بلافاصله پس از بیدار شدن احساس نیاز به مصرف سیگار داشته اند. نوع 4 میلی گرمی برای افرادی است که کمتر از 30 دقیقه پس از بیدار شدن نیاز به مصرف سیگار داشته اند و نوع 2 میلی گرمی برای افرادی است که بیشتر از 30 دقیقه پس از بیدار شدن نیاز به مصرف سیگار داشته اند.

دستور مصرف:

every 1–2 hr for 6 wk, then one lozenge every 2–4 hr for 2 wk, then one lozenge every 4–8 hr for 2 wk, then discontinue  

یک قرص هر 1 تا 2 ساعت بمدت 6 هفته سپس یک قرص هر 2 تا 4 ساعت بمدت 2 هفته سپس یک قرص هر 4 تا 8 ساعت بمدت 2 هفته.

توصیه های داروساز:

  • قرص نباید جویده یا قورت داده شود و باید مکیده شود.
  • به مریض توصیه کنید قرص را در دهان قرار داده اجازه دهد به آرامی (طی 20 تا 30 دقیقه) حل شود و هر از چندگاهی قرص را در دهان جابجا کند.
  • در طی 15 دقیقه قبل و حین مکیدن قرص از خوردن غذا پرهیز کند
  • همراه با این قرص ها نباید نوشیدنی های اسیدی (قهوه، چای و آب میوه) مصرف شود
  • از مصرف روزانه بیش از 20 قرص یا 5 قرص در طی 6 ساعت اجتناب شود
  • از مصرف هم زمان 2 قرص یا یک قرص بلافاصله بعد از قرص بعدی اجتناب شود

Transdermal patch : (Nicoderm® CQ, Nicotrol®, Habitrol®, ProStep®): 7, 14 and 21 mg/day 

پچ های پوستی نیکوتین

بدون نسخه قابل تهیه هستند. پچ های پوستی انواع مختلفی دارند و کلا نسبت به اشکال دارویی دیگر تنوع بیشتری دارند {انواع 16 ساعته (Nicotrol) و انواع 16 تا 24 ساعته (Nicoderm CQ)}. همین تنوع باعث شده شرکت های سازنده متدهای درمانی مختلفی داشته باشند.

 

دستور مصرف:

Patients smoking >10 cigarettes/day — Begin with (21 mg/day) for 6 wk, followed by (14 mg/day) for 2 wk, and then (7 mg/day) for 2 wk, then stop (total of 10 wk)

Patients smoking ≤ 10 cigarettes/day — Begin with (14 mg/day) for 6 wk, followed by (7 mg/day) for 2 wk, then stop (total of 8 wk) 

برای بیماران با مصرف بیشتر از 10 سیگار در روز: شروع با پچ های 21 میلی گرم در روز بمدت 6 هفته سپس ادامه با پچ های 14 میلی گرم در روز بمدت 2 هفته سپس پچ های 7 میلی گرم در روز بمدت 2 هفته (مجموعاً 10 هفته)

برای بیماران با مصرف کمتر از 10 سیگار در روز: شروع با پچ های 14 میلی گرم در روز بمدت 6 هفته سپس ادامه با پچ های 7 میلی گرم در روز بمدت 2 هفته سپس توقف درمان (مجموعاً 8 هفته)

{البته لازمه بگم من خودم توی داروخونه فقط پچ های ۱۵ میلی گرم NicoPlast رو دیدم. این پچ ها ۱۶ ساعته بوده و محصول شرکت MUNRO MEDBAR هست. البته اگه همکاران عزیز محصول شرکت های دیگه رو دیدن خبر بدن تا اضافه کنم}

توصیه های داروساز:

  • پچ ها هر روز صبح استفاده کنند و هر پچ حداکثر برای 24 ساعت هست
  • نحوه چسباندن یا برداشتن پچ ها آموزش داده شود
  • به بیمار توصیه کنید پچ ها پوستی را در ناحیه تقریبا عاری از مو (مثلا بین کمر و گردن) بچسباند.
  • احتمال عارضه ی بثورات پوستی گوشزد شود
  •  احتمال بی خوابی در پچ های 24 ساعته هم گوشزد شود
  • نحوه نگهداری صحیح پچ ها را به مریض توضیح بدید (پچ ها به حرارت حساس هستند و بعد باز کردنشان باید سریع چسبانده شوند چون ترکیبات فرار دارند)

Nasal spray: (Nicotrol® NS): 10 mg/ml (0.5 mg/spray) in 10ml bottles (200 sprays)

اسپری بینی نیکوتین

 اسپری بینی نیکوتین فقط از طریق نسخه پزشک قابل وصول است.

دستور مصرف:

One spray in each nostril 1–2 times/hr (up to 5 times/hr); may be increased up to maximum of 40 times/day (should not exceed 3 mo of therapy).

یک پاف در هر سوراخ بینی 1 تا 2 بار در ساعت (حداکثر 5 بار در ساعت). این عمل تا 40 بار در روز هم قابل افزایش است. طول دوره درمان نباید از 3 ماه بیشتر شود

توصیه های داروساز:

  • استفاده صحیح اسپری را به مریض آموزش بدید.
  • توصیه کنید از خمیازه کشیدن، عطسه زدن، استنشاق یا بلع در هنگام مصرف اسپری پرهیز کنید تا اثر اولیه آن بیشتر شود.
  • به مریض بگویید سر را در هنگام مصرف دارو کمی به عقب خم کند.
  • احتمال خشک شدن مخاط بینی یا تحریک آن را به مریض گوشزد کنید.

Inhalation (Nicotrol® Inhaler): each system contains 168 cartridges, each containing 10 mg of nicotine (deliver 4 mg)

استنشاقی

فرم استنشاقی نیکوتین هم فقط از طریق نسخه پزشک قابل وصول است.

دستور مصرف:

Patients are encouraged to use at least 6 cartridges/day for first 3–6 wk, with additional cartridges as necessary (up to 16/day) for 12 wk. Patients are self-titrated to level of nicotine they require (usual usage 6–16 cartridges/day) followed by gradual withdrawal over 6–12 wk (maximum duration of use = 6 mo).

حداقل 6 کارتریج در روز بمدت 3 تا 6 هفته در صورت نیاز با کارتریج های اضافی (تا 16 عدد در روز) بمدت 12 هفته.بیماران خودشان میزان نیکوتی که نیاز دارن را تنظیم میکنند (معمولا بین 6 تا 16 کارتریج در روز) سپس درمان با کاهش تدریجی 6 تا 12 هفته ادامه می یابد (حداکثر دوره مصرف 6 ماه است)

 توصیه های داروساز:

  • استفاده صحیح اسپری را به مریض آموزش بدید.
  • احتمال خشک شدن مخاط دهان و گلو یا تحریک آن را به مریض گوشزد کنید.
  • در طی 15 دقیقه قبل و حین استفاده از اسپری از خوردن غذا پرهیز کند
  • همراه با اسپری نباید نوشیدنی های اسیدی (قهوه، چای و آب میوه) مصرف شود

عوارض جانبی داروهای حاوی نیکوتین:

سردرد (Headache)، التهاب گلو (pharyngitis)، سرفه (cough)، عطسه (sneezing)، التهاب مخاط بینی (rhinitis)، سوء هاضمه (dyspepsia)، سکسکه (hiccoughs)، بی خوابی (Insomnia)، تپش قلب (tachycardia)، زخم حفره گونه ایی (Buccal cavity irritation)، درد فک (jaw ache) و ... بیشتر این عوارض با فرم های استنشاقی، اسپری بینی و قرص های مکیدنی دیده میشوند.

تداخلات دارویی:

Acetaminophen, caffeine, imipramine, oxazepam, pentazocine, propranolol, theophylline

  • مصرف سیگار باعث افزایش متابولیسم داروهای فوق شده در نتیجه غلظت خونی این داروها رو کاهش میدهد بنابرین در طول دوران ترک سیگار کاهش دوز مصرفی این داروها لازم بنظر میرسد.
  • اثر داروهای اگونیست آدرنرژیک مانندPhenylephrine, Isoproterenol  در طول ترک سیگار کاهش پیدا میکند بنابرین افزایش دوز این داروها هم لازم بنظر میرسد.
  • در مصرف همزمان با Bupropion برای ترک سیگار احتمال افزایش فشار خون وجود دارد.

مصرف در بارداری:

تقریبا تمامی این ترکیبات در دوران بارداری جزء گروه D هستند و نباید مصرف شوند ولی قطعا سالم تر از ادامه سیگار کشیدن در این دوران می باشند!

داروهای غیر نیکوتینی:


این درمان ها برای افرادی که مخالف درمان جایگزین هستند یا درمان جایگزین در آنها موثر نبوده است استفاده میشود.

Bupropion (Zyban®, Aplenzin®, Wellbutrin®, Wellbutrin® SR (12 h), Wellbutrin® XL (24 h), ratio-Bupropion® SR, Sandoz Bupropion® SR, Budeprion® SR, Budeprion® XL): 75 mg, 100 mg, 150 mg, 200 mg, 300 mg

بوپروپيون

اثربخشي قرص بوپروپيون در افزايش ميزان ترک به اندازه درمان جايگزيني نيکوتين است. بوپروپيون يک داروي ضد افسردگي است اما به نظر مي‌رسد اثر بر ترک سيگار مستقل از اين کارکرد آن باشد. از برندهای مختلف این دارو برند زیبان (Zyban®) بمنظور ترک سیگار مورد استفاده قرار می گیرد، این دارو توسط نسخه ی پزشک باید مصرف شود و میزان ترک سیگار را در افراد سیگاری دارای افسردگی و فاقد افسردگی به دو برابر افزایش می دهد. برخلاف درمان جايگزيني نيکوتين، که معمولا در هنگام ترک سيگار آغاز مي‌شود، بوپروپيون را بايد 1 يا 2 هفته قبل از زمان ترک آغاز کرد.

دستور مصرف:

150 mg once daily for first 3 days, increasing to 150 mg twice daily. Do not exceed 300 mg/day. Initiate treatment while patient is still smoking. Patient should set target date to quit smoking within the first 2 wk of treatment; continue treatment for 7 to 12 wk.

150 میلی گرم یک بار در روز برای 3 روز اول، افزایش دوز به 150 میلی گرم دو بار در روز. دوز روزانه از 300 میلی گرم بیشتر نشود. مصرف دارو را از زمانی که مریض هنوز سیگار میکشد شروع کنید. بیمار باید در دو هفته اول درمان سیگار را کامل کنار بگذارد. درمان را برای 7 تا 12 هفته ادامه دهید.

عوارض جانبی:

عوارض شایع: بی خوابی (Insomnia) 40%، سردرد (headache) 34%، آشفتگی (agitation) 32%، خشکی دهان (Dry mouth) 28%، یبوست (constipation) 26%، تهوع و استفراغ (nausea/vomiting) 23%، کاهش وزن (Weight loss) 23%، تعریق (Sweating) 22%، لرز (tremor) 21% و ...

عوارض خطرناک: تشنج (seizure) 1%، تفکرات و رفتارهای خودکشی (suicide attempt) کمتر از 1%

بوپروپيون نيز مانند درمان جايگزيني با نيکوتين به جلوگيري از افزايش وزن کمک مي‌نمايد. مهم‌ترين عارضه جانبي بوپروپيون، ارتباط آن با تشنج است، بنابراين در بيماراني که سابقه صرع يا تشنج دارند، کنترانديکه است. بوپروپيون را نبايد در کل به بيماراني تجويز کرد که ساير عوامل خطرزاي تشنج را دارند، برخي داروها نيز (مانند ضد افسردگي‌ها، ضد مالارياها، آنتي‌سايکوتيک‌ها، کينولون‌ها و تئوفيلين) مي‌توانند آستانه تشنج را پايين بياورند.

تداخلات دارویی:

  • عوارض جانبی این دارو در مصرف همزمان با Amantadine ، levodopa، MAO inhibitors افزایش می یابد.
  • عارضه تشنج این دارو در مصرف همزمان با antidepressants، theophylline، corticosteroids افزایش می یابد.
  • در مصرف همزمان با نیکوتین افزایش فشار خون ممکن است رخ دهد.
  • احتمال افزایش خطر خونریزی با مصرف همزمان با warfarin

مصرف در بارداری:

در منابع مختلف بوپروپیون رو هم در گروه B و هم گروه C تقسیم بندی کردند. بهرحال باز بهتر از مصرف سیگار در این دوران هست.

توصیه های داروساز:

نظرات متفاوتی در مورد ترکيب بوپروپيون با درمان جايگزيني نيکوتين وجود دارد ولی بهرحال ترکيب اين دو مي‌تواند منجر به پرفشاري خون و بي‌خوابي بشود

Varenicline (Chantix®, Champix®): 0.5  and 1 mg

وارنيکلين

درمان‌هاي جديد زیادی در مراحل پيشرفته کارآزمايي‌هاي باليني هستند و ممکن است در آينده نزديک در دسترس قرار گيرند. يکي از اين داروها وارنيکلين است که مسدودکننده‌ گيرنده نيکوتين و آگونيست نسبي آن به شمار مي‌رود. مطالعات نشون داده این دارو بسیار موثرتر از بوپروپیون عمل میکند ولی بهرحال تا تایید مطالعات بالینی باید احتیاط شود هر چند در برخی از سایت ها عوارض خطرناکی رو به این دارو نسبت داده اند. به شخصه خبر ندارم این دارو در حال حاضر در ایران هست یا نه ولی تا این دارو تاییده های لازم رو نگرفته مصرف اون رو به کسی توصیه نمیکنم.

دستور مصرف:

0.5 mg once daily on the first three days, then 0.5 mg twice daily for the next 4 days, then 1 mg twice daily (continue for 12 weeks total).

5/0 میلی گرم روزانه در 3 روز اول سپس 5/0 میلی گرم دو بار در روز برای 4 روز بعدی سپس 1 میلی گرم دوبار در روز (ادامه درمان در مجموع برای 12 هفته)

عوارض جانبی:

عوارض شایع: بی خوابی (Insomnia) و سردرد (headache) 19%، تهوع و استفراغ (nausea/vomiting) 30%، یبوست (constipation) 8%،...

عوارض خطرناک: تفکرات و رفتارهای خودکشی (suicide attempt)، سندرم استیون-جانسون (Stevens-Johnson syndrome)، آنژیوادم (angioedema)

تداخلات دارویی: 

  • در مصرف همزمان با Cimetidine غلظت خونی وارنيکلين افزایش می یابد
  • در مصرف همزمان با Transdermal nicotine عوارض جانبی این دارو افزایش می یابد.

مصرف در بارداری: این دارو در گروه C تقسیم بندی می شود

توصیه های داروساز:

  • به مریض توصیه کنید دقیقا دارو رو طبق دستور مصرف کند
  • در مورد عوارض جانبی خطرناک دارو توضیح دهید و بگویید در صورت بروز هر نوع افسردگی یا افکار توام با خودکشی حتما با داروساز یا پزشک مشورت کند.

ساير درمان‌هاي دارويي

Nortriptyline (Aventyl®, Pamelor®): 10 mg, 25 mg, 50 mg and 75 mg


نورتریپتلین

از داروهای ضد افسردگی هست که طبق نسخه ی پزشک تجویز میشود و در مواردی به ترک سیگار کمک می کند.

دستور مصرف:

start 25 mg/d, gradually increase to target dose of 75–100 mg/d; stop smoking 2–4 weeks after starting treatment; continue for 12 weeks

شروع درمان با 25 میلی گرم در روز سپس افزایش تدریجی دوز به 75 تا 100 میلی گرم در روز. کشیدن سیگار را بعد از 2 تا 4 هفته از شروع درمان قطع کنید و مصرف دارو را بمدت 12 هفته ادامه بدین.

Clonidine (Tablets(Kapvay, Nexiclon XR) &  Transdermal systems(Catapres-TTS))

کلونیدین

داروی نسخه ای دیگر کلونیدین است که سبب تخفیف علائم ترک سیگار میشود. در میان بنظر تاثیر پچ های پوستی این دارو (Catapres-TTS) بیشتر است که در این موردم هم اطلاعی ندارم در بازار دارویی ایران این پچ ها موجود هست یا نه

دستور مصرف:

0.1 mg patch per week, increase dose as needed; continue for 3–10 weeks

پچ های 1/0 میلی گرمی در هفته، افزایش دوز به میزان لازم و ادامه درمان بمدت 3 تا 10 هفته.

اخیراً واکسن نیکوتینی نیز تولید شده است که به زودی وارد بازار خواهد شد و پادتن های اختصاصی در مغز تولید می کند. این روزها هم electronic cigarette هارو در بازار و اینترنت به وفور می بینیم که البته هنوز تاییده FDA رو نگرفتن ولی موثر به نظر می رسند.

در ضمن شواهدي وجود ندارد که درمان‌هاي مکمل مانند هيپنوتيزم يا طب سوزني مثمرثمر باشند.

گنجاندن ترک سيگار در مراقبت‌هاي معمول

يکي از موانع اصلي در اقدامات مربوط به ترک سيگار اين است که بسياري از کارکنان بخش سلامت مهارت‌ها و دانش لازم را براي مداخله ندارند يا اينکه نمي‌توانند آن را به طور روتين در طبابت به کار گيرند. ضروري است که از مقدار و وضع کشيدن سيگار اطمينان حاصل کنيم، توصيه‌هاي مختصر و مفيد ارايه کنيم و به سيگاري‌هايي که مايل به ترک هستند، کمک‌هاي اضافه‌تري بدهيم و اين کارها را در طبابت معمول در تمام تخصص‌هاي پزشکي وارد کنيم.

 

تمام سيگار‌ي‌ها بايد مداخلات مربوط به ترک سيگار را هر چند کوتاه و جزيي در تمام ملاقات‌هايشان با پزشک خود و ساير کارکنان بخش سلامت دريافت کنند. همچنين اين نکته مهم است که به بيماران ناتوان در ترک کامل، توصيه کنيم که کاهش تعداد سيگارهاي مصرفي ممکن است فوايدي به همراه داشته باشد.

در آخر لازم میدونم اشاره کنم مطالب مربوط به ترک سیگار بسیار گسترده و منابع مختلف تاحدودی دارای تنقاض بودند. این مطلب حاصل  ده روز (50 ساعت) مطالعه بنده در این زمینه بوده و تمام سعی خودمو کردم که یک مطلب جمع و جور و در عین حال علمی باشه ولی مطمئنم خالی از اشکال نیست لذا از همه همکاران صاحب نظر تقاضا دارم ایرادها و نواقص مطلب فوق رو به من انتقال بدهند تا با ویرایش و تکمیل آن یک منبع مطالعه کامل و قابل استناد برای ترک سیگار در اختیار همه عزیزان وجود داشته باشد.

کپی برداری از مطالب با ذکر منبع بلامانع است. 

منابع:

  1. با تشکر از دکتر والی پور متخصص اعصاب و روان
  2. نشریه نوین پزشکی، 1 خرداد 1387، ترجمه و تدوین دکتر رضا غلامی خوجین
  3. Smoking cessation guidelines for health professionals: an update. Robert West
  4. 5-Minute Clinical Consult® (5MCC12™)
  5. AHFS Drug Information
  6. DRUG GUIDE for Physicians (DrDrugs®)
  7. A to Z Drug Facts (A2zDrugs™)
  8. Mosby's Nursing Drug Reference (RnDrug12™)
  9. 2010 Lippincott's Nursing Drug Guide (LNDG10™)