مقدمه:

امروزه شرکت در مسابقات ورزشی، کسب مدال طلا و ایستادن بر سکوی قهرمانی از آرزوهای بسیاری از جوانان سراسر جهان بشمار می رود.

رسیدن به این موفقیت ها هر چند بسیار غرورآفرین و مسرت بخش می باشد ولی متاسفانه گاه رسیدن به این جایگاه بدلایل مختلفی همچون فشارهای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی آنچنان ورزشکاران را تحت تاثیر قرار می دهد که خواسته یا ناخواسته هدف اساسی رقابتهای ورزشی که همانا افزایش توانایی های جسمی و روحی، سرگرمی مطبوع و ... است، را به فراموشی سپرده و برای کسب برتری در رقابتهای ورزشی به هر وسیله ای متوسل می شوند. در این مجال تلاش بر این است تا با معرفی مواد دارویی و روشهایی که مورد استفاده ورزشکاران قرار می گیرند و نیز اطلاع رسانی در زمینه عوارض زیانبار ناشی از مصرف این مواد گامی هر چند کوچک در جهت سالم سازی فضای ورزش کشور برداشته شود.

دوپینگ چیست؟

دوپینگ به تجویز یا مصرف هرگونه ماده خارج از بدن هر نوع ماده فیزیولوژیک و یا مواد حاصل از سوخت و ساز آنها که به قصد افزایش غیرطبیعی کارایی ورزشکار صورت گیرد، اتلاق می گردد.

عقاید متفاوتی در مورد تاریخچه دوپینگ مطرح شده است. در آفریقای شرقی در رقصهای مذهبی عرق محلی بنام Dop را بعنوان محرک استفاده می کردند. نکته جالب توجه اینکه در بازیهای المپیک باستانی، گلادیاتورهای رومی را مجبور به خوردن داروهای خاصی می کردند تا مبارزه آنها با خشونت و هیجان بیشتری همراه شده و رضایت تماشاگران را هر چه بیشتر جلب نمایند.

واژه دوپینگ کمتر از 100 سال است که در بین ورزشکاران مرسوم شده است. نخستین مرگ ناشی از دوپینگ در سال 1886 میلادی در یک مسابقه محلی دوچرخه سواری مشاهده شد که دلیل آن مصرف بیش از حد ماده شیمیایی تری متیل گزارش گردید. گزارش موارد دیگر دوپینگ و ظهور عوارض ناشی از مصرف آنها بتدریج جامعه ورزش جهانی را نسبت به مصرف این مواد نگران کرد و در سال 1990 بطور رسمی بررسی ها و تستهای دوپینگ جنبه قانونی پیدا کرد.